Poradnik hodowcy, część 1: „Znakowanie bydła – o tym musi pamiętać każdy farmer”

Zgodnie z regulacjami prawnymi obowiązującymi nie tylko na terenie naszego kraju, lecz także w innych państwach przynależących do Unii Europejskiej, zwierzęta gospodarskie muszą zostać obowiązkowo oznakowane przez hodowców.

Znakowanie zwierząt to nic innego jak prawidłowa identyfikacja w zakresie pochodzenia oraz miejsca i daty ich urodzin. Zgodnie z dyrektywami obowiązującymi na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej identyfikacja bydła ułatwia nie tylko dokładne śledzenie przemieszczania się oznakowanych zwierząt. Zapobiega także rozprzestrzenianiu się poważnych chorób zakaźnych poza obrębem stada hodowlanego. Na podstawie znaków identyfikacyjnych, takich jak specjalne kolczyki dla zwierząt, bądź tatuaże, tworzona jest komputerowa baza, nad którą pieczę sprawuje Agencja Restrukturyzacji i Modernizacja Rolnictwa.

Znakowanie bydła jest koniecznością

Zgodnie z obowiązującymi przepisami znakowanie bydła powinno odbyć się w ciągu 7, a w przypadku owiec i kóz – 180 dni od ich urodzenia. Jeżeli obowiązek nie został dopełniony, przepisy zalecają bezzwłoczne oznakowanie zwierząt jeszcze przed opuszczeniem przez nie hodowli.

Identyfikacja bydła jest możliwa do przeprowadzenia gdy zwierzęta zostały wcześniej prawidłowo oznakowane. Znakowanie bydła polega na kolczykowaniu obu małżowin usznych poszczególnych osobników. Kolczyki zawierają indywidualny numer identyfikacyjny, który po zapisaniu w bazie danych pozwala na dokładne określenie daty urodzenia zwierzęcia. Hodowca może zapatrzyć się w kolczyki dla bydła u dostawców wyznaczonych przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Identyfikacja bydła odbywa się również na podstawie paszportów wystawionych przez ARMiR w oparciu o zgłoszenia wpisu do rejestru. Zwierzęta sprowadzone z obszaru krajów przynależnych do unijnej wspólnoty, jak i spoza niej obowiązkowo powinny zostać zgłoszone do rejestru. Na tej podstawie uzyskują „polski paszport”. Paszporty dla zwierząt hodowlanych wydawane są za opłatą, której wysokość określa rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. 

Pomijając przytoczone wyżej obostrzenia prawne, niekiedy trudno najzwyczajniej w świecie odróżnić od siebie poszczególne sztuki bydła, zwłaszcza w przypadku prowadzenia dużych hodowli. Z pomocą przychodzą wówczas bardzo sprytne i proste akcesoria, np. opaski, spraye lub kredki do znakowania zwierząt oraz innego rodzaju znaczniki.

Artykuły do identyfikacji bydła znajdziesz TUTAJ.